Terapia manualna i osteopatia - rejestracja telefoniczna - kliknij i dzwoń 533 150 522

OSTEOPATIA WROCŁAW

 mgr fizjoterapii Paulina Mozyrko

15 lat doświadczenia na stanowisku fizjoterapeuty

 

Osteopatia Wrocław Krzyki

ul. Tomaszowska 6/1

50-523 Wrocław

Rejestracja telefoniczna 533 150 522

 

Odbyte szkolenia z zakresu osteopatii

Od 2015: Studia 5 letnie na Polskiej Akademii Osteopatii w Warszawie

Zdobyte doświadczenie jako osteopata

Od 2016 roku pracuję z pacjentami wykorzystując techniki osteopatyczne.

krajowa izba fijoterapeutów logo

Posiadam prawo wykonywania zawodu fizjoterapeuty

Numer PWZFz 2811

Link do rejestru Krajowej Izby Fizjoterapeutów https://kif.info.pl/rejestr/

GABINET OSTEOPATII WROCŁAW KRZYKI

Czym jest osteopatia?

Osteopatia jest medycyną manualną, definiowaną jako postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne, której celem jest leczenie dysfunkcji stawowych i tkankowych (za Towarzystwem Osteopatów Polskich). W praktyce oznacza to, że osteopata w sposób kompleksowy, podchodzi do leczenia pacjenta, a proces ten obejmuje diagnozowanie oraz leczenie manualne.

Diagnozowanie w osteopatii

W procesie diagnozowania pacjent podlega precyzyjnej analizie jego stanu zdrowia. Dzieje się to na podstawie badan podmiotowych i przedmiotowych, czyli wywiadu oraz wyników przeprowadzonych przez osteopatę testów medycznych i osteopatycznych, w tym również oceny ruchomości tkankowej oraz stawowej, napięć powięziowych. Oprócz tego analizie poddaje się informacje płynące ze strony układu nerwowego, naczyniowego czy narządów wewnętrznych. Osteopata scala zebrane informacje, by odnaleźć struktury „cierpiące” oraz zaburzające prawidłowe funkcjonowanie organizmu, aby następnie je leczyć.

Nadrzędnym celem leczenia osteopatycznego jest przywrócenie organizmu do stabilnej pracy. Dzięki temu ludzkie ciało uruchamia procesy samoleczenia. Wykonywane zabiegi są skuteczne, a także bezbolesne i bezinwazyjne.

Poznaj historię Osteopatii

Osteopatia – techniki leczenia

 

Jakie techniki leczenia wykorzystuje się w osteopatii?

Są to m.in.:

– mobilizacje

– manipulacje

– techniki energii mięśniowej

– techniki powięziowe

– techniki trzewne

– płynowe osteopatia czaszkowa

Jakie objawy kwalifikują mnie do wizyty u osteopaty?

 

Z pomocy osteopaty można korzystać w każdym wieku. Objawy, z którymi pacjenci najczęściej pojawiają się  w gabinecie to m.in.:

– bóle głowy pochodzenia napięciowego

– bóle kręgosłupa i stawów obwodowych

– kontuzje sportowe i zawodowe

– zespoły uciskowe nerwów i naczyń

– mrowienia, drętwienie w obrębie kończyn

– dyskopatie, rwa kulszowa

– bóle miednicy, stawów krzyżowo-biodrowych

– bóle biodra

– bóle barku

Osteopatia cennik

 

Koszt wizyty w gabinecie osteopatii 170 zł.

Wizyta w gabinecie trwa do około 45 minut.

Gabinet Osteopatii Osteopatis Wrocław

mgr fizjoterapii Paulina Mozyrko

Adres gabinetu osteopatii

ul. Tomaszowska 6/1

50-523 Wrocław

Rejestracja telefoniczna 533 150 522

 

Historia Osteopatii

 

Andrew Taylor jest określany mianem ojca osteopatii, której historia zaczyna się na początku XIX wieku. Główną myślą Stilla prowadzącą do powstania tej nauki, była chęć zmiany ówcześnie panujących w medycynie standardów i poszukiwanie sposobów na skuteczniejsze leczenie pacjentów. Andrew Taylor Still był określany dobrym lekarzem i cieszył się ogromną popularnością. Choć dzisiejsza osteopatia ewoluowała wraz z rozwojem medycyny jednak wiele założeń tego lekarza, jest nadal aktualnych i stanowi jej fundament.

Początki kariery Andrew Taylor Stilla

 

A.T. Still urodził się 6 sierpnia 1828 roku w Wirginii. Karierę lekarską rozpoczynał, jako uczeń swojego ojca, który był nie tylko lekarzem, ale również pastorem metodystów. A.T. Still dojrzewał, więc w środowisku metodystycznym będąc wiernym zasadom tej religii.

Swoją wiedzą i doświadczenie czerpał również od zamieszkujących w sąsiedztwie rdzennych mieszkańców Kansas. Dzięki temu miał możliwość obserwacji innych alternatywnych spojrzeń na medycynę. Dodatkowo dzikie tereny tego stanu umożliwiały mu obserwacje przyrody, przepływu rzek a pierwsze sekcje zwłok przeprowadzał na upolowanych przez siebie zwierzętach. Początkowo praktykował medycynę według ówczesnych standardów, jakimi były między innymi krwioupusty. Dziś wiadomo, że zabieg ten nie przynosi oczekiwanych efektów, a u osób osłabionych chorobą, może być bardzo niebezpieczny. Wierzono jednak, że dzięki temu zostanie usunięte z człowieka zło wywołujące chorobę. Był to więc rodzaj fizycznego egzorcyzmu. Innymi powszechnie wykorzystywanymi metodami leczenie chorych były lewatywy oraz stosowanie soli rtęci, które jak wiadomo, są toksyczne. By łagodzić efekt niepożądanych skutków powyższych terapii, często podawano pacjentom whisky.

Służąc w trakcie wojny secesyjnej jako chirurg Still,  niejednokrotnie uczestniczył w brutalnych operacjach wyposażony jedynie w: chlorek rtęci, whisky, chininę, chusteczki i skalpel. Ubogość medycyny w ówczesnym czasie sprawiała, że największe szanse na przeżycie miał pacjent, który na swojej drodze nie spotkał lekarza.

Widząc jak wiele porażek, jest w medycynie, Still utwierdzał się w przekonaniu, że stosowane leki, są często trucizną i należy poszukiwać innych metod leczenia. Dużą inspiracją były wówczas słowa majora Hobota, który niejednokrotnie przedstawiał młodemu chirurgowi swoją wizję leczenia przy użyciu naturalnych metod.

Wpływ religii metodystów na filozofię Andrew Taylor StillaReligia metodystyczna miała ogromny wpływ na późniejszy rozwój myśli Stilla. Jej współtwórca John Wesley,  już w XVIII wieku, na podstawie interpretacji Pisma Świętego doszedł do przeświadczenia, że ludzie żyjący z zachowaniem pewnych zasad, nie potrzebowaliby tylu lekarstw i lekarzy. Był zwolennikiem powrotu do prostszego, bardziej naturalnego stylu życia. W szczególny sposób interpretował słowa ewangelii.

Uważał na przykład, że fragment pisma „człowiek będzie pracował w pocie czoła” należy rozumieć następująco – osoby mające regularną aktywność fizyczną – żyją zgodnie z pismem, będą więc zdrowsze. Był on również przeciwnikiem niewolnictwa, które rozumiał znaczenie szerzej. Zniewolić człowieka, może nie tylko drugi człowiek, lecz także nałogi, takie jak: tytoń alkohol, czy leki. Warto zwrócić tu uwagę, że w ówczesnych czasach, nie było doniesień medycznych o szkodliwości tytoniu, a jednak wysnuł on słuszne wnioski aktualne do dziś. Postulował on, za profilaktyką zdrowia poprzez uprawianie wysiłku fizycznego, higienę, odstąpienie od używek. Według Wesleya świętość duszy wynika z jedności ciała i ducha, zaś powrót do zdrowia, jest wynikiem naturalnej równowagi.

Powstanie osteopatii

 

Czara goryczy przelała się dla Stila w roku 1864. Wówczas w wyniku epidemii zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, umarło troje jego dzieci. Załamany bezradnością medycyny i bezsilnością swoją i lekarzy wobec choroby, całkowicie stracił przekonanie o użyteczności dostępnych metod leczenia. Stanowiło to punkt zwrotny w jego lekarskiej karierze. Zrodziła się w nim myśl, o stworzeniu nowego nurtu medycyny, który będzie leczyć, a nie szkodzić. Kolejne lata swojego życia poświecił na zgłębianie wiedzy anatomicznej i technikom manualnym. Badanie sekcyjne budziły w nim przeświadczenie, że człowiek jest istotą idealną, ponieważ został stworzony na podobieństwo Boga. Nie ma więc na świecie nic bardziej perfekcyjnego niż ludzka anatomia. A skoro człowiek jest idealny, musi mieć wewnętrzną siłę do samoleczenia.

W czasie swoich badań łączył dotychczasowe doświadczenie i wiedzę w twierdzenia, że:

1. Ciało jest całkowitą jednością, jest więc zdolne do samoregulacji, samoleczenia i utrzymania zdrowia a funkcja i struktura są współzależne od siebie.

2. Zdrowie jest naturalnym stanem organizmu, który ma zdolność do utrzymania homeostazy oraz posiada mechanizmy samoregulujące, umożliwiające proces samoleczenia.

3. Jeśli struktura ciała nie jest w swoim optymalnym stanie, funkcja i zdolności do samoregulacji również będą upośledzone.

4. Struktura ciała stanowi o jego funkcji, dlatego też nieprawidłowa struktura prowadzi do dysfunkcji. Still podkreślał również nadrzędność znaczenia płynów w naszym ciele, co określał, jako „przywracanie przepływów rzeki życia nawadniającej wyschniętą glebę”. W przeciwieństwie do lekarzy upuszczających krew Still twierdził, że to we krwi znajdują się „cząsteczki życia”, które odżywiają nasze ciało i narządy i wspomagając samoleczenie, dopóty krąży prawidłowo i nieprzerwanie. Twierdził, że początkiem procesu chorobowego jest nieprawidłowy przepływ płynów w naczyniach krwionośnych oraz limfatycznych poprzez niewydolność nerwów, które sterują pracą naczyń.

Pierwsza szkoła osteopatii

 

Still zauważył, że dzięki swoim technikom jest w stanie wyleczyć wiele chorób, między innymi bóle głowy, biegunki, rwy kulszowe. W roku 1889 Still postanawia otworzyć klinikę w Kirksvill, gdzie trzy lata później założył pierwszą szkołę osteopatii – American School of Osteopathy. Od tej chwili osteopatia nieustannie się rozwija. Jego studenci, wśród których były również kobiety, oprócz technik leczenia manualnego przechodzili, intensywną naukę anatomii. Still pytany, co musi umieć osteopata, odpowiadał „dobry Osteopata powinien znać trzy rzeczy; Anatomię, anatomię i anatomię”.

Najważniejsze założenia osteopatii, co potrafi osteopata?

 

Podstawową formą diagnozy w osteopatii jest palpacja, czyli badanie dotykiem. A zatem specjalista zajmujący się tą dziedziną powinien mieć opanowane działania manualne do perfekcji. Poza studiami medycyny lub fizjoterapii, osteopata kształci się kolejne 5 lat na studiach podyplomowych z osteopatii.

Osteopatia to nauka medyczna

 

Osteopatia opiera się na wiedzy anatomicznej i fizjologicznej, a także na znajomości biomechaniki układu kostno-mięśniowego, patofizjologii, neurologii, reumatologii, ortopedii, a także diagnostyki różnicowej objawów chorobowych.

Zgodnie z myślą Stilla, osteopatia znajduje swoje zastosowanie w momencie, kiedy organizm wskutek urazu, przeciążenia, ucisku naczyniowego nie jest w stanie odzyskać homeostazy niezbędnej do jego leczenia. Tak, więc techniki wykonywane przez osteopatę w obszarach systemu nerwowego, naczyniowego, narządów trzewnych, czy też układu mięśniowo-szkieletowego, stymuluje mechanizmy samoregulujące pacjenta, wspierające proces leczenia. Jeśli w odpowiednim czasie zgłosi się on do osteopaty, jego stan nie przejdzie w stan przewlekły. Dzięki wczesnemu podjęciu działań i zastosowaniu odpowiednich technik zapobiegnie się przeciążeniom innych układów i ich przykrym konsekwencjom.

Osteopatia obecnie

 

W wielu krajach zachodnich, takich jak Francja, Belgia, Szwajcaria, czy Wielka Brytania, osteopata pełni rolę specjalisty pierwszego kontaktu. Dzięki temu, po przeprowadzeniu badań, jest możliwość wprowadzenia szybkiego leczenia pacjentów, którzy nie wymagają terapii farmakologicznej czy konsultacji z lekarzem. Natomiast pacjenci wymagający interwencji stricte medycznej, mogą poczekać na skierowanie do odpowiedniego specjalisty.